روزهایی بسیار دور

      روزهای زیادی گذشته است. کاکه هادی برادر بزرگم همو که برای من پدر هم بود و دخترش بهاره به سفری دور و دراز رفته اند و حسرت دوباره دیدنشان  برای همیشه بر دلم ماند. زمانی که می توانستم بروم و ببینمشان نمی دانم برای چه نرفتم وقتی رفتم که برای دیدن انها بسیار دیر شده بود و هر چه بود تنها جای خالی انها بود و حسرتی بزرگ.

    گمان می کردم دلتنگیم با دیدن خانواده، مادرم و براژن و دیاکو کمتر خواهد شد، بهتر شدم اما دلم با برگشتن نبود و نمی دانم شانس این را خواهم داشت که بار دیگر جایی باشم که به ان تعلق دارم و دوستش دارم.
  
می خواهم از بهاره گیان و کاکه هادی بنویسم اما نمی خواهم با دلتنگیم دلتنگشان کنم. می گذارم برای وقتی که این دل تنگ را فراخی باشد. شاید فردا شاید نمی دانم کی.  

تحلیلی نفتی

تاویل انحصاری تمام رفتارهای سیاسی به منافع نفتی/مالی بازیگران درگیر رویکردی تقلیل گرایانه است و حتی در مواردی چون مورد لیبی مضحک است. تغییر جهت گیری سیاسی حکومت قذافی در سالهای اخیر و گسترش روابط با غرب موجب سرمایه گذاری کلان شرکتهای بزرگ نفتی در لیبی شده بود و جنگ و بی ثباتی در لیبی عملا به زیان این شرکتها بوده و منافع انان را به خطر انداخت. بالا رفتن جهانی قیمت نفت نیز که از جمله ناشی از قطع صادران نفت لیبی بود منطقا به معنی تحمیل هزینه های اضافه به کشورهای غربی بود. مداخله محدود نظامی ناتو در لیبی نه به دلایل بشر دوستانه که به دلایل سیاسی متعددی بود که البته لزوما به منافع شرکتهای نفتی ارتباطی نداشت. ظاهرا یکی از ساده ترین روشها برای تحلیل های چپ نمایانه وصل کردن و ریط دادن همه چیز به منافع نفتی و شرکتهای نفتی است.